Διαμάντια ριγμένα στο κορμί σου
γλυστρούν απαλά με χάρη μεταξένια
λυώνουν, διαλύονται
σε χίλιες δυό σταγόνες
λαίμαργων υγρών φιλιών.
Μαργαριτάρια στολίζουν το δικό μου
με βάναυσα κεντίδια.
Οι ερινύες μου είναι ακόμα
ζωντανές
και
αδυσώπητες.
Lucy 2006
8 comments:
Μέσα στη νύχτα
Αναζητώντας Θείες Λειτουργίες
Προσκύνησα στο Ιερό σου.
Κι εγώ ακόμα δεν κοιμάμαι, περιπλανιέμαι στης Άνοιξης τις μυρωδιές και τις ανάσες.
Σ' ευχαριστώ, ευγενικέ ταξιδευτή.
Γλυκό και γαλήνιο ύπνο να έχεις.
Εχουν Ερινυες οι Καλλιτεχνες?..
Υ.Γ.Καλημερα,εισαι και συ στον Παθ?
@εργοτελίνα, καλό απόγευμα.
Ο παθ είναι ο πρώτος διδάξας! Και τον αγαπάμε και μάθαμε πάρα πολλά για html, java, dynamic drive etc. Κι εσύ εκεί?
Όσο για τις ερινύες, όλοι μας τις έχουμε :-), αλλά ευχαριστώ πολύ που με θεωρείς καλλιτέχνη...βαρύς τίτλος, δεν τον αξίζω.
Να είσαι καλά, καλή μου! :-)
Υ.Γ. Πολύ ωραίο το avatar σου!
Εγω εκει ειμαι η Ergolady,εσυ?..
Στη δεξιά στήλη του blog έχω link για το path blog μου, που θα σε καθοδηγήσει σε όλες τις σελίδες μου. Δεν αλλάζει το όνομα ούτε ο τίτλος του άλλου blog. Εκεί έχω μόνο ποιήματα και είναι πάρα πολλά! Ρίξε μια ματιά αν θες, θα έλθω κι εγώ στο path prοfile σου!
:-)
εμενα ο τιτλος σου μου θυμησε ενα πολυ ομορφο τραγουδακι.."Diamonds and Rust"...ισως ειναι ασχετο αλλα επετρεψε μου να το παραθεσω...
ακουγεται σε εκτελεση judas priest βεβαιως βεβαιως!..
I’ll be damned, here comes your ghost again
But that’s not unusual
It’s just that the moon is full
And you decided to call
And here I sit, hand on the telephone
Hearing the voice I’d known
A couple of light years ago
Headed straight for a fall
But we both know what memories can bring
They bring diamonds and rust
Yes we both know what memories can bring
They bring diamonds and rust
Now I see you standing with brown leaves all around and snow in your hair
Now we’re smiling out the window of the crummy hotel over washington square
Our breath comes in white clouds, mingles and hangs in the air
Speaking strictly for me we both could’ve died then and there
Now you’re telling me you’re not nostalgic
Then give me another word for it
You were so good with words
And at keeping things vague
Cause I need some of that vagueness now
It’s all come back too clearly, yes, I love you dearly
And if you’re offering me diamonds and rust, I’ve already paid
But we both know what memories can bring
They bring diamonds and rust
Yes we both know what memories can bring
They bring diamonds and rust
Diamonds, diamonds and rust
Diamonds, diamonds and rust
Diamonds, diamonds and rust
Diamonds, diamonds and rust
Ελπίζω τα διαμάντια πάντα να υπερισχύουν της σκουριάς...
Πολύ ωραίο κομμάτι!
Σ' ευχαριστώ πολύ!
:-)
Post a Comment