Saturday, May 13, 2006

Άβυσσος


Πηγές τα δυό τα χέρια σου
τα δυό τα μάτια σου βυθοί
τα φτεροκοπήματα της καρδιάς σου
αναστέματα.
Σα φεύγεις
και πιά δεν καρτερώ
το διαλεχτικό
εντεινόμενο πάθος σου
είμαι νεκρή.
Είμαι νεκρή.
Μιλάς χωρίς ανάσα
στις αδειανές προθήκες,
στα θεατρινίστικα
αγναντέματα της άβυσσος.
Το ξέρω πως κάποτε
θα φύγεις για κει.
Το άλογο του Περσέα
κουβαλάει πολύ στάρι ακόμα
στον χιονισμένο μύλο.
Κάθισε να μού πεις τι αγαπάς
σ' αυτόν τον κόσμο:
το μαύρο κάστρο
της μοναχικής πεδιάδας
ή τα διονυσιακά δείπνα
παρέα με τους σάτυρους
και τις μαινάδες.
Κάθισε να μ' αγαπήσεις
ακόμα μια φορά.
Το κάστρο σου μετά
σε περιμένει.

(2002) © Lucy

15 comments:

Λύσιππος said...

Aνατρίχιασα.

Loreley-lucyluce said...

Να χαρώ? Ελπίζω μονο να μην ήταν από αρνητικά συναισθήματα...

Λύσιππος said...

Συγκλονιστικό. Τα συναισθήματα έντονα.

Loreley-lucyluce said...

Ουφ! Ευτχώς! Για κάποια στιγμή σκέφτηκα πως σού δημιούργησα κάτι αρνητικό και δεν το θέλω με τίποτα!

Λύσιππος said...

Η ποίηση γράφεται για μας τους ίδιους πρώτα πρώτα. :)

Loreley-lucyluce said...

Σίγουρα ναι, είναι αδάμαστη εσωτερική ανάγκη..αν δεν βγουν αυτά που σπρώχνονται βίαια για την επιφάνεια, εκρήγνυσαι.. :-)

Λύσιππος said...

Θα έλεγα ότι αν δεν βγαίνουν τότε you implode!

...και φυσικά όταν βγαίνουν δεν κοιμάσαι :)

Loreley-lucyluce said...

You are right! But I'm a night bird, I like the silence of the night, me and my thoughts alone...
Άλλαξες πάλι μουσική, spanish, beautiful...

Λύσιππος said...

This comment has been removed by a blog administrator.

Λύσιππος said...

Concrete Blonde - "Mexican Moon"
Ties with my last post.

Αλλά για να μην αλλάζω θέμα.....τα ποιήματά σου είναι πίνακες. Νταλί, Πικάσσο. Ερχομαι εδώ για την Αφηρημένη Τέχνη - στην Ελληνίδα για το Λυρισμό της.

Οσο για το βράδυ...είναι ακόμη νωρίς εδώ.

Loreley-lucyluce said...

Έχω ήδη κολλήσει στο blog σου ακούγοντας το υπέροχο κομμάτι, και συγχρόνως γράφω απάντηση στο comment σου. Full moon? Όλα τα συνδυάζει! Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα είναι φοβερή, ας κράταγε...τι ώρα ακριβώς είναι εκεί? 10 κάτι?

Λύσιππος said...

Νοιώθω άσχημα που γράφω εδώ - είναι ο χώρος σου για ποίηση :)

Είναι 9:15μμ

Αμα σου λέω είναι νωρίς ακόμη...

Loreley-lucyluce said...

Να μη νοιώθεις άσχημα...εγώ βέβαια ούτε το e-mail μου δεν έχω βάλει..απαράδεχτη!

Λύσιππος said...

Ας αφήσω άλλο ένα σχόλιο γιατί 13 δεν είναι τυχερός αριθμός!

"Κάθισε να μ' αγαπήσεις
ακόμα μια φορά.
Το κάστρο σου μετά
σε περιμένει."

Υπέροχο τέλος.

Loreley-lucyluce said...

Υπάρχει αυτή η αίσθηση ότι όλα κάποια στιγμή τελειώνουν...υπέροχο, αλλά μετά έρχεται το τέλος...